Uważam się za kobietę, która mogłaby wykonywać wiele prac, jednak niektóre są dla mnie zbyt niełatwe i nawet odrzucające. Nigdy bowiem nie mogłabym pracować, zabijając zwierzęta albo lecząc chorych, krwawiących ludzi. Dla przykładu skóry radom kompletnie by mnie zniszczyła psychicznie. Widok mordowanych zwierząt i ściąganych skór bez wątpienia zsyłałby na mnie masowe senne koszmary, które ażeby mnie prześladowały noc w noc. Kocham zwierzęta i nie umiałabym im zrobić krzywdy- nieprosto by mi było którekolwiek zwierze uderzyć, co dopiero zabić. Kocham zwierzęta tak bardzo mocno, że kiedyś ryzykując własnym zdrowiem postanowiłam zostać wegetarianką. Nabawiłam się wtedy nie lada anemii, jednak psychicznie czułam się właściwie rezygnując na stałe z jedzenia mięsa. Bilansowałam sobie dietę warzywami, owocami, serami, jajkami, jak również i soja. Raz na dwa tygodnie decydowałam się na zjedzenie kawałka ryby, by uzupełnić w organizmie minerały. Natomiast nie udało mi się uniknąć braków witamin w organizmie. Byłam coraz słabsza i słabsza, mdlałam w szkole, nie mając siły na utrzymanie kubka przy śniadaniu. Mój ojciec zmusił mnie do powrotu do jedzenia mięsa. Nie jadłam go przez ponad rok i powrót był niewiarygodnie męczący i bolesny.  Odrzucał mnie zapach, smak, tekstura- jednym słowem: wszystko. Jednakże wiedziałam, że jest to konieczne, bym wróciła do zdrowia. Dzisiaj jem mięso normalni, jednak gdybym mogła, wróciłabym z powrotem do wegetarianizmu.