Mieszkańcy Polski w ostatnich latach, po wstąpieniu naszego państwie do Unii Europejskiej, zaczęli w wielkiej mierze wybierać pracę zagranicą zamiast w Polsce. Przedtem też na pewno emigrowano zarobkowo, ale nie aż na tak dużą skalę jak dzieje się to aktualnie.

Najpopularniejsze, wybierane przez Obywateli Polski kierunki wypadów w latach dziewięćdziesiątych dwudziestego wieku to przede wszystkim Niemcy, głównie na bliskość tego państwa. Do Niemiec wyjeżdżali głównie mężczyźni, którzy znajdowali zatrudnienie w przemyśle budowlanym (na budowach, przy remontach i tym podobnych zajęciach). Inne państwa, które wybierali Rodacy jako miejsca docelowe emigracji zarobkowej to między innymi Francja, Niderlandy czy Włochy (dziś to Norwegia: Pomoc w Norwegii). Do dwóch pierwszych z wymienionych państw wyjeżdżano głównie do pracy w branży rolne – byli tam potrzebni pracownicy do zbioru owoców i warzyw. Do Włoch z kolei wyjeżdżały przede wszystkim kobiety jako opiekunki do dzieci i osób starszych.

W chwili obecnej, po otwarciu rynków pracy w Unii Europejskiej, Polscy obywatele w wielu przypadkach wyjeżdżają do Wielkiej Brytanii i Irlandii. Natomiast najpopularniejszym krajem emigracji zarobkowej, który nie trzeba do Unii Europejskiej, jest Norwegia (zobacz Firma w Norwegii). Mieszkańcy Polski pracują tam głownie w budownictwie i w przemyśle rybnym, niemniej jednak polska firma w Norwegii i w ogóle polska działalność gospodarcza w Norwegii również nie należy do rzadkości. Wyjątkowo mając na uwadze, ze są tam bardziej przejrzyste niż w naszym państwie zasady podatkowe. Po wpisaniu w Google internetową hasła „Norwegia podatki” znajdziemy szczegółowe informacje na ten temat.

Zobacz tutaj: Pomoc w Norwegii.